نیمه-الفها در دو جهان هستند، اما به طور واقعیت به هیچکدام از آنها تعلق ندارند. برخی میگویند که آنها بهترین ویژگیهای والدین انسان و الف خود را به ارث بردهاند: کنجکاوی انسانها، ابتکار و جاهطلبی که توسط ظرافت الفها تصفیه شده، عشق به طبیعت و سلایق هنری الفها. برخی از نیمهالفها در میان انسانها زندگی میکنند و به دلیل اختلافات عاطفی و جسمی میان آنها فاصله میافتد، آنها دوستان و عزیزانشان را میبینند که چطور پیر شدهاند در حالی که گذر زمان به سختی نیمه-الفها را تحت تاثیر قرار میدهد. برخی دیگر با الفها زندگی میکنند و وقتی در سرزمینهای جاودان آنها به بلوغ میرسند میبینند که هم سن و سالان آنها به زندگی خود در دوران کودکی ادامه میدهند. بسیاری از نیمه-الفها که نمیتوانند در هیچکدام از این دو جامعه قرار بگیرند، سرگردانی را پیشرو میگیرند یا با افراد دیگر همراه و مشغول ماجراجویی میشوند